Zondagsmijmering: Over afwas doen
Let op, dit hoeft geen tegenstrijdigheid te vormen want het ene sluit het andere niet uit. De kwestie - schaffen we dergelijk toestel aan of niet? - wordt pas problematisch als de ene de bewering van de andere niet bijtreedt of zelfs bestrijdt, wat het geval is wat het beweerde gebrek aan resulterende properheid aangaat. De kloof wordt onoverbrugbaar wanneer een der partijen als bijkomend argument stelt graag de vaat te doen; een zodanig gevoelsmatige reden dat niet langer gerekend mag worden op een rationele deliberatie om soelaas te bieden.
De aangelegenheid ontbeert evenwel het nodige gewicht om de relatie er voor in het gedrang te laten brengen en dus vonden we snel een vergelijk, te weten: er komt geen vaatwastoestel in huis (hij wint) maar zij krijg verlof zich te onttrekken aan de bezigheid keukengerei te reinigen (zij betaalt er geen prijs voor). Een redelijk compromis me dunkt dat nu toch al enkele jaren tot ieders tevredenheid stand houdt.
Nu ja, tot ieders tevredenheid? Is de zaak helemaal van de baan? Hij verdenkt haar - die zich niet fanatiek maar doorgaans strikt aan de afspraak houdt - er van bij het bereiden van maaltijden onnodig veel alaam te bezigen, zodat de stapel schoon te maken huisraad een buitensporige omvang aanneemt. Zij ontkent en voegt er schalks aan toe dat hij toch beweerde graag af te wassen en dat, mocht zij al te uitbundig potten, pannen en schaaltjes aanwenden - wat ze dus ontkent - maar mocht het zo zijn, dat eerder als een daad van liefde op prijs moet worden gesteld dan geklasseerd als een onderhuidse poging toch nog haar gelijk te halen.
Laten we dat vraagstuk hier verder rusten.
Beweren dat de vaat doen mijn lievelingsbezigheid is, zou getuigen van een gebrek aan zin voor maat maar als dagafsluiter beschouw ik het toch als een rustgevende bezigheid, ruimte biedend aan een scheut contemplatie, zeker wanneer onderwijl het brood in de over ligt te bakken.
Onlangs werkte ik overdag een stapel achtergebleven vaat weg, terwijl de jongste wat verder lag te kraaien in zijn box. Naast dat babygekir vulde slechts het geluid van lopend water, van een vork die in de lade wordt gelegd of een bord op het vorige geplaatst de ruimte. Verder heerste de frisse stilte van de ochtend.
Ik herkende het plots weer. Heel lang geleden lag ik op de mat te spelen en in de ruimte daarnaast hoorde ik mijn moeder de afwas doen. Dat is intussen ruim een halve eeuw geleden maar die combinatie van geluiden had zich ergens ver weg in mijn geheugen genesteld en weer weerklonk de vertrouwde afwassymfonie, toen in M-groot (met de M van mama).
Mooi dat ik, al het spoel-, wrijf- en weglegwerk ten spijt, over die vaatwasmachine de poot stijf heb gehouden. Misschien registreerde zijn zich volop vullende hoofdje ook wel iets.
Fijne zondag gewenst
Foto: We botsten vanochtend met onze huifkar op wat een geëlektrificeerde concurrent leek met de omvang van een vaatwasser. We vervolgden onze weg met de benenkar.
Facebook, 26 oktober 2025
- Login om te reageren