Actueel

Leest eerst de waarschuwing vooraleer u ten volle in deze zondagsmijmering te smijten.

Hoog tijd voor een zondagse mijmering, onder meer over - ik wou niet maar kon niet anders - Marc Van Ranst.

Een procureur eist stevige straffen wegens een banner met ‘Stop islamisering’. In de Kamer wordt fel gedebatteerd of drukpersmisdrijven nog voor het hof van assisen moeten verschijnen. De minister van Justitie herhaalt dat hij haatspraak effectief wil gaan vervolgen door een aanpassing van de grondwet. De vrije mening is opnieuw brandend actueel. Een gesprek met Kamerfractievoorzitter Peter De Roover.

Ik zal er de zondags randjes nog eens proberen aflopen in deze mijmering en doe dat ook maar meteen en brutaal: ik vind dat Charles Michel dik gelijk had. Daarmee sta ik zowat alleen vermoed ik want zelfs Michel staat niet meer achter Michel. Hij heeft er intussen namelijk spijt van. In De Tijd las ik dat hij sedertdien nog amper sliep, wellicht toch vooral omdat hij hier een serieuze perceptienederlaag heeft geleden.

De naam Sihame El Kaouakibi was de voorbije weken niet uit de media te branden en dat zal haar, tot voor kort godenkind, voor het eerst in haar korte maar steile loopbaan niet geplezierd hebben. Zelfs als er maar een fractie klopt van wat in haar dansschoenen wordt geschoven, dan is ze bij haar vlucht omhoog te dicht bij de zon gekomen.

Op zondag opgewonden mijmeren is wellicht noch goed voor de tikker, noch voor andere wezenlijke onderdelen van ’s mens lijf. Elk jaar tegen eind maart geniet ik minstens één zondag van een heerlijk euforisch gevoel. Het had dit weekeinde moeten zijn maar een dikke wolk duwt die euforie in een diepe schaduw en dwingt me tot opgewonden mijmeren.

Mijn poging om een politiekloze zondagsmijmering neer te tikken lukte me bijna. Bijna...

Woensdag kiest Nederland een nieuwe Tweede Kamer en aangezien Nederland mij al van kindsbeen bijzonder interesseert, net zoals het fenomeen verkiezingen, lokt de combinatie mijn aandacht deze dagen nog extra richting noorden. In gedachten weliswaar want die dunne lijn tussen de noordelijke en zuidelijke Nederlanden is al ruim 20 weken ondoordringbaar verklaard door minister Annelies Verlinden. Volgens de logica van mevrouw Verlinden vormt iemand die langs quasi-verlaten Zeeuwse stranden wandelt per definitie een groter gevaar voor de volksgezondheid dan iemand die over de koppen loopt op de Meir of langs een Vlaamse zeedijk. Ik heb het moeilijk met dat soort logica en al zeker wanneer op basis daarvan fundamentele vrijheden op de schop gaan.

Morgen staat vrouwendag prominent aangestipt in ons aller agenda. Dat ontging de voorzitters van Kamer en Senaat niet en dus pleiten ze in een gezamenlijke mededeling voor een meer genderbewust parlement. Ik neem aan dat ze niet voor quota pleiten want dan moet één van beiden, Eliane of Stephanie, de plaat poetsen.

Hij vertrok maandagochtend vroeger dan normaal naar Brussel want de rit was langer dan op een doorsnee weekstart. Hij had een fijn weekeinde beleefd daar in het Zeeuwse Yerseke. Vrienden hadden hem en zijn vrouw aangeboden in hun nu toch leegstaande tweede verblijf wat te gaan uitblazen. De lange eenzame wandelingen langs de Oosterschelde en in het zo goed als verlaten havenstadje deden deugd. Om te flaneren op een drukke Meir of op koppen te lopen aan de Vlaamse kust, daarvoor ontbrak hen de zin. Daar in Zeeland hadden ze echter geen mens gezien binnen een straal van tientallen meter en zich heerlijk en veilig kunnen ontspannen.