En daarmee gaan we Vlaams van start. Het heeft even geduurd maar de tijd die na de verkiezingen en tot nu genomen werd, schaadt niet aangezien we in politiek reces zijn. Bij het vormen van een regering kijk je ook best grondig in alle richtingen.
De Franse nationale feestdag verwijst naar een symbolisch hoogtepunt uit de als Franse Revolutie bekend staande periode die men graag formeel laat starten met de bestorming van de Bastille, de imponerende burcht-gevangenis van Parijs.
Als verkiezingen tegenvallen - bijvoorbeeld als blijkt dat klimaatspijbelaars weinig impact hebben op de burger - dan ben je toch gered met de stelling ‘verkiezingen, een val voor idioten’.
Naar aanleiding van de brand van de Notre-Dame waarschuwt De Morgen voor de schaduwkant van filantropie. Laat ik dan maar de verdediging van filantropie opnemen.
In de nacht van donderdag op vrijdag mochten we weer een stevig staaltje Wetstraathypocrisie beleven. Belastinggeld uitdelen is duidelijk een stuk gemakkelijker dan in de eigen beurs snijden.
Een verhaal met in de hoofdrollen: Kristof Calvo, Meyrem Almaci en Charles Michel. Bijrolletjes voor minister Daniël Bacquelaine als assepoetster en een kort gastoptreden van Theresa May. Kris Peeters probeert te regisseren.
