Zo tussen 11 en 21 juli en na veel tricolore vendelgezwaai om de successen van de Rode Duivels te vieren, kwam de vraag weer prominent op het bord: zijn we nu Vlaming of Belg?
Woensdag ontdekte ik rond 18 uur dat het een heerlijk zonnige dag was. De uren daar voor (en nog vele daarna) mocht ik vertoeven in een afgesloten commissiezaal waar de hoorzitting over het F16-dossier 13 stonden lang duurde. Voor nogal wat oppositieleden was het gewoon een zitting, want horen hebben ze duidelijk niet gedaan.
Hét symbool van Antwerpen is ‘het handje’, zoals Brabo er één wegsmijt vanop zijn sokkel op de Grote Markt. Silvius Brabo was volgens de sage een Romeinse soldaat die de reus Antigoon doodde en diens afgehakte hand de Schelde in zwierde. Jawel, handwerpen, het blijft actueel.
Nergens zit een politicus veilig, nergens en nooit. Zoals ook vanochtend weer bleek, want mijn naam figureerde in de column van Kaaiman. Niet fraai, of wat dacht u? Althans, niet op het eerste gezicht. Maar dat eerste gezicht wil wel eens bedriegen.
Volgens een onderdeel van de Raad van Europa gaat het M-decreet in het onderwijs niet ver genoeg en moet het Vlaams onderwijs nog inclusiever. Daarmee dreigt ons uitstekend buitengewoon onderwijs op termijn voor de bijl te gaan.
Onlangs schreef ik een stukje over te ver doorgedreven individualisme. Maar er bestaat ook een omgekeerd euvel: zich te zeer vereenzelvigen met één groepsidentiteit. Vreemd dat het dan verbaast als je daar op beoordeeld wordt…
Beweging.net (ACW) vindt dat het middenveld wordt gemuilkorfd door (N-VA) politici. Bedoeld wordt eigenlijk: laat onze oude, ongecontroleerde machtsbastions de resultaten van het kieshokje ongehinderd tegenwerken.
